Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε #7 21 Οκτωβρίου, 2019 – Κατηγορία: Books – Ετικέτες: ,

Justice

από τον Νίκο Μιχαλόπουλο

Το Justice είναι μία limited series δώδεκα τευχών δημοσιευμένη από την DC τον Αύγουστο του 2005 μέχρι τον Ιούνιο του 2007. Συγγραφείς είναι οι Alex Ross & Jim Krueger, με υπεύθυνους σχεδίου οι Alex Ross & Doug Braithwaite.

Αυτή η  elseworlds ιστορία ξεκινάει όταν όλοι οι super-villains της DC βλέπουν ταυτόχρονα σε έναν εφιάλτη ότι οι ήρωες του κόσμου αποτυγχάνουν, γεγονός που οδηγεί στην καταστροφή του κόσμου και αποφασίζουν να την σταματήσουν με κάθε κόστος. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να σκοτώσουν όλους τους ήρωε

Αρχικά, η υπόθεση του Justice είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Οι Ross & Krueger θέτουν το ερώτημα “Πότε ήταν η τελευταία φορά που οι ήρωες του κόσμου έκαναν κάτι ουσιαστικό για την ανθρωπότητα;” Γιατί, δηλαδή, δε κάνουν κάτι για τα μεγαλύτερα προβλήματα όπως η πείνα, οι πόλεμοι, η φτώχια κλπ, παρόλο που έχουν τη δύναμη να το κάνουν; Σε αυτό το κάλεσμα φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, πως απαντούν οι super-villains πάνω στην απελπισία τους λόγω του οράματος που είδαν.

Όσο για το σχέδιο, δεν υπάρχουν πολλά που να μπορούν να εκφράσουν πόσο καλό είναι. Ρεαλιστικά, λεπτομερή και επικά σχέδια χαρακτηρίζουν όλη την ιστορία, ό,τι θα περίμενε κάποιος από τον Alex Ross, σχεδιαστή και συγγραφέα του διάσημου Kingdom Come.

Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί πόσο δύσκολο είναι να δουλέψει και να ισορροπήσει ένας συγγραφέας με ένα μεγάλο cast χαρακτήρων. Το να πούμε όμως ότι το Justice έχει πολλούς χαρακτήρες θα ήταν ευτελισμός… η ιστορία περιέχει το μεγαλύτερο μέρος των χαρακτήρων της DC εκείνης της εποχής! Από τη μία, για αυτό και μόνο το λόγο, οι συγγραφείς αξίζουν συγχαρητήρια. Από την άλλη, εκεί είναι που ξεκινούν τα προβλήματα της ιστορίας.

Συγκεκριμένα, όταν το cast των χαρακτήρων είναι τόσο μεγάλο, πέρα από το ότι μερικές φορές ο αναγνώστης προσπαθεί να ανακαλέσει τί συνέβη στον χ χαρακτήρα, η ροή της ιστορίας μπορεί να χαλάσει. Για παράδειγμα, μία μάχη της Wonder Woman με την Cheetah διήρκησε δύο κεφάλαια, ωστόσο κράτησε μία νύχτα. Στην ίδια ώρα όμως, μία άλλη ομάδα ηρώων συζήτησαν, ολοκλήρωσαν μία έρευνα, πέταξαν στο διάστημα και ταξίδεψαν τον κόσμο. Είναι, δηλαδή, ξεκάθαρο ότι η ροή χάνεται σε αρκετά σημεία, λόγω του μεγάλου αριθμού γεγονότων που συμβαίνουν, πράγμα που καθιστά το time-management σχεδόν αδύνατο.

Επιπλέον, οι Ross & Krueger αποφάσισαν (ορθώς) να χρησιμοποίησουν αρκετούς από τους πιο άγνωστους ήρωες Β ή/και Γ κατηγορίας. Παρόλο που αυτό δεν είχε κάποιο αρνητικό αντίκτυπο στον χαρακτηρισμό τον πιο γνωστών ηρώων ή στο χρόνο που αφιερώθηκε σε αυτούς, προέκυψαν άλλα προβλήματα: α) Το βιβλίο είναι πολύ δύσκολο να προσεγγιστεί από καινούργιους αναγνώστες, β) Πολλοί από αυτούς δεν έκαναν τίποτα ουσιαστικό, απλά ήταν εκεί για να μάς θυμίζουν ότι υπάρχουν.

Το μεγαλύτερο προβλημα που προκύπτει όμως, είναι το τελευταίο act, στο οποίο συγκεντρώνονται όλοι μαζί για τις τελευταίες μάχες. Ακριβώς επειδή υπάρχουν τόσοι χαρακτήρες σε μία σελίδα, τα σχέδια αρχίζουν να γίνονται θολά. Τα panels μικραίνουν και πολλές φορές δε μπορείς να καταλάβεις τί ακριβώς συμβαίνει, τα κουτάκια με τις σκέψεις πολλαπλασιάζονται και γενικότερα κυριαρχεί ένα χάος. Επίσης, μία εξαιρετικά επική και πρωτότυπη ιστορία καταλήγει σε μία κλισέ αναμέτρηση μεταξύ καλών και κακών, πράγμα που με κάνει να αναρωτιέμαι αν το φινάλε γράφτηκε κάπως βιαστικά. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι υποβαθμίζονται τα προηγούμενα acts με οποιονδήποτε τρόπο.

Συνολικά, το Justice είναι μία επική ιστορία με πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη πλοκή και φανταστικό σχέδιο. Παρόλο που το φινάλε της είναι αρκετά αδύναμο, δεν αναιρούνται όλα τα άλλα δυνατά της σημεία. Τονίζουμε όμως, ότι καινούργιοι αναγνώστες θα έχουν δυσκολία να την ακολουθήσουν, λόγω του μεγάλου roster χαρακτήρων. Αν οι παρακάτω ήρωες δε σας λένε κάτι, μία μικρή έρευνα θα είναι απαραίτητη: Metal Men, Mary Marvel, Doom Patrol, The Phantom Stranger, Zatanna, Red Tornado, Martian Manhunter, Toyman, Captain Marvel.