ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΦΑΛΛΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ

Στα δύο αυτά σύντομα δοκίμια, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους επιστημολόγους, ο Anthony Wilden, που υπήρξε ο ίδιος μαθητής του Lacan κατά τη δεκαετία του’60 καθώς κι ένας από τους πολύ ειδικούς στην Eπικοινωνία και τη Θεωρία των Συστημάτων, καταδεικνύει το φαλλοκεντρισμό κι έναν ορισμένο πολιτικό συντηρητισμό που υποκρύπτεται σε ορισμένες θεμελιώδεις έννοιες της ψυχανάλυσης, όπως έχει επικρατήσει να χρησιμοποιούνται από την εποχή του Freud. H κριτική του Wilden επεκτείνεται και στο πεδίο της κοινωνικής ανθρωπολογίας, για να συμπεριλάβει ολόκληρο το στρουκτουραλισμό, προπάντων αυτόν του Claude Levi-Strauss. Ένα μοναδικό δείγμα της θερμής απελευθερωσιακής ρητορικής των τελών της δεκαετίας του’60, που συνδυάζει τη φλογερή, παθιασμένη και ποιητική έκφραση με την αυστηρή επιστημονική ακρίβεια και μία διεισδυτικότατη κριτική σκέψη. Ως επίμετρο έχει περιληφθεί ένα πασίγνωστο κείμενο του ριζοσπάστη γάλλου ψυχιάτρου και μαχητικού ομοφυλόφιλου Felix Guattari,που υπήρξε κι αυτός μαθητής του Lacan, σχετικά με τις επαναστατικές σημασίες της πρακτικής του τραβεστισμού.