Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε #5 6 Σεπτεμβρίου, 2019 – Κατηγορία: Books

Batman: The Man Who Laughs

από τον Νίκο Μιχαλόπουλο

To Batman: The Man Who Laughs είναι ένα one-shot prestige format comic book, δημοσιευμένο από την DC το Φεβρουάριο του 2005. Συγγραφέας είναι ο Ed Brubaker και υπεύθυνος σχεδίου ο Doug Mahnke. Το όνομα της ιστορίας είναι μία αναφορά στο The Man Who Laughs του Victor Hugo, ο πρωταγωνιστής του οποίου ήταν μία από της εμπνεύσεις για τον χαρακτήρα του Joker.

H ιστορία είναι μία επαναφήγηση της πρώτης συνάντησης του Batman με τον Joker. Ο ίδιος ο Batman είναι αρχάριος, η αστυνομία δεν τον εμπιστεύεται πλήρως και οι κάτοικοι της πόλης δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή του. Η ιστορία είναι ένα ανεπίσημο sequel του Batman: Year One, η οποία περιέγραφε την πρώτη περίοδο που ο Batman ξεκίνησε να προστατεύει την πόλη.

Αρχικά, ο Brubaker πήρε ένα μεγάλο ρίσκο γράφοντας για την πρώτη άφιξη του Joker στην Gotham City και αφήνοντας αρκετά φανερά στοιχεία για την origin story του. Μην ξεχνάμε, ότι η τελευταία ιστορία που ασχολήθηκε με το δεύτερο είναι η διάσημη ιστορία του Alan Moore, Batman: The Killing Joke. Παρόλο που ιστορία του Brubaker υστερεί συγκριτικά κάπως σε θέματα διαλόγου και ρυθμού, το Batman: The Man Who Laughs εξακολουθεί να μπορεί να σταθεί πλάι στις πιο διάσημες ιστορίες του Batman και να βαδίζει στα ίδια χνάρια με το Batman: The Killing Joke. Η σχέση τους είναι ότι, ενώ το Killing Joke εξερεύνησε το πώς έγινε ο Joker αυτός που είναι, το The Man Who Laughs εξερευνά  το τί είναι πραγματικά αυτό που έγινε.

O συγγραφέας καταφέρνει με εκπληκτικό τρόπο να αιχμαλωτίσει τον χαρακτήρα του Joker. Από την πρώτη στιγμή που εμφανίζεται, πριν τον ονομάσουν τα media “Τhe Joker”, μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης, πραγματικά πόσο επικίνδυνος είναι, πέρα από κάθε αμφιβολία, χωρίς να χρειάζεται να ξέρει από πριν τον χαρακτήρα του. Τα πρώτα του εγκλήματα είναι πραγματικά σκοτεινά και ανατριχιαστικά, ό,τι θα περίμενε κάποιος από τον Joker και από κάποιον που ξέρει πως να τον γράφει.

Ένα ακόμα ενδιαφέρον μέρος της ιστορίας είναι η δυναμική του Batman και του Joker. Οι δυο τους δεν γνωρίζονται και σιγά-σιγά καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον, χωρίς να ξέρουν ακόμα τί να περιμένουν. 

Τα σχέδια του Mahnke είναι πραγματικά πανέμορφα. Πολύχρωμα, λεπτομερή και πραγματικά τρομακτικά σε πολλά σημεία, ό,τι ακριβώς χρειαζόταν η ιστορία. Η δουλειά του στα θύματα του κλόουν είναι ένα από τα καλύτερα μέρη της ιστορίας, πραγματικά ανατριχιαστικά. Η επιλογή του ίδιου Joker ήταν επίσης πολύ καλή. Δεν επέλεξαν να δουλέψουν με τον (τότε) “μοντέρνο” Joker, αλλά τον πιο κλασικό: μωβ γιλέκο, λουλούδι στη μία τσέπη του γιλέκου, “αστείος”, αλλά ταυτόχρονα σκοτεινός, διεστραμμένος και άρρωστος.

Προσωπικά, μού αρέσει που ακόμα και ο ίδιος ο Batman παραδέχεται ότι δεν ήταν προετοιμασμένος για μια απειλή όπως αυτή του Joker. “[…] I was prepared for muggers, killers, rapists […] Desperate people. Not psychotic maniacs“. Εδώ, φαίνεται, ο Batman κατάλαβε ότι ο Joker δεν είναι απλά άλλος ένας απελπισμένος ληστής, που δεν έχει κάποιο σχέδιο ή δεν ξέρει τί κάνει στην πραγματικότητα, αλλά ένα πραγματικά επικίνδυνος και απρόβλεπτος μανιακός. Με μία έννοια, ούτε αυτός ούτε η πόλη ήταν έτοιμοι για τον Joker και η άφιξή του άλλαξε τα πάντα.

Συνολικά, το Batman: The Man Who Laughs είναι μια πραγματικά επιτυχημένη αφήγηση της πρώτης συνάντησης του Joker και του Batman. H σκοτεινή πλοκή της, ο πολύ καλός χαρακτηρισμός του Joker, σε συνδυασμό με τα λαμπερά, “καρτουνίστικα” και ανατριχιαστικά σχέδια του Mahnke κάνουν αυτή την ιστορία μια πολύ ευχάριστη εμπειρία, για όσους την διαβάζουν, ασχέτως με το αν έχουν κάποια γνώση για τους χαρακτήρες ή όχι. Πρέπει όμως να τονιστεί για άλλη μία φορά, ότι η ιστορία είναι αρκετά σκοτεινή. Σίγουρα όχι όσο σκοτεινή όσο άλλες ιστορίες, αλλά αρκετά, οπότε ίσως να μην είναι για όλους.

Το κόμικ θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΟΞΥ.